செத்தான்டா சேகர்!

சந்தனக் கிண்ணத்தாள்

சாய்ங்கால வண்ணத்தாள்

சந்தைக் கொருநாள்

தனித்துவந்தாள் - வந்தவள்

பார்வையை ஓட்டிப்

பலகடைகள் பார்வையிட்டாள்;

பார்வைநிலாக் காய்ச்சிய

பாகு! (1)

கடைகள் பலவும்

கண்ணுற்ற பாவைக்

கடைக்கண் கடையொன்றைக்

காணக் - குடைபோலும்

ரெக்கை களைவிரித்து

ரீங்காரம் இட்டகிளிப்

பக்கம்போய் நின்றனள்

பாய்ந்து! (2)

கூண்டுக் கிளியதன்

கொஞ்சு மொழிதனது

நீண்டவிழிப் பெண்மக்கள்

நேசத்தைத் - தூண்டுமெனக்

கேட்ட விலைதருவேன்

கேளென்றாள்; கேட்டமொழி

மீட்டுகிற வீணைக்கு

மேல்! (3)

விற்பவன் சொன்னான்,

‘விலைமகள் வீட்டிலே

பற்பல நாள்வாழ்ந்த

பஞ்சவர்ணம்; - முற்றிலும்

கொச்சைமொழி பேசும்

கொடுஐம் பது’வென்றான்

கச்சைப்பூ நீட்டினாள்

காசு! (4)

பச்சையாய்ப் பேசிடுமோ

பஞ்சவர்ணம் வாய்திறந்து

கொச்சையாய் ஏதேனும்

கூறிடுமோ? - அச்சத்தில்

முற்றத்தில் தொங்கவிட்டாள்

மொய்குழலாள்; கிள்ளைசொல்லும்

‘புத்தாள்;இவ் வீடும்

புதிது!’ (5)

நெஞ்சுக்குள் சந்தோசம்

நேரிழைக்குப் பெண்க(ள்)மணி

அஞ்சுக்குள் வீட்டை

அடையக்கண் – டஞ்சுகமும்,

‘வீட்டாள் புதிதவள்

வீடு புதிதிரண்டு

கூட்டாள் புதிதெ’ன்னும்

கூர்ந்து! (6)

கொஞ்சமாய்ச் சங்கடம்

கோதையர்க்கு மேலிடும்;

தஞ்சத்தால் தப்பியது

தத்தையும் - வஞ்சியர்

வாய்விட்டுப் புன்னகைத்து

வாசல் எதிர்பார்த்துப்

பாய்போட் டமர்ந்தார்

பறந்து! (7)

வேலைக்குச் சென்றவன்

வீடு திரும்பினான்

மாலையில் மூத்தாள்

மணவாளன்; - வாலைகளும்

தொத்தினார் தோள்களில்;

தொத்துவதைக் கண்டகிளி

கத்துச்சாம் 'ஹாய்!ஹாய்!சே

கர்!