வாரி வகிடெடுத்து

வாசப்பூச் சூடுதற்கு

ஓரிரண்டே இஞ்ச்போதும்

ஓதிமயிர்; – யாரிதுபோல்

அள்ளிமுடி பின்னி

அழகாய் அலங்கரிக்க

உள்ளார்என் அன்னையைப்போல்?

ஓது! 1

சீப்பே சிரிக்கும்படிச்

சீவமுடி யாத்தலையைப்

பூப்போல நீவிமலர்ப்

பூச்சூடிப் – பாப்பாநான்

வீதியிலே வந்தால்

விழிகள் எனைமொய்க்கும்

சேதிபல ஊர்சேரும்

சென்று! 2

குதிரைவால் கொண்டை

குமரிகளின் போட்டி

அதிலேநான் வெற்றி

அடைந்தேன்; – ந‍திமேலே

நாணல்போல் கூந்தல்

நனியசையும் நங்கையரும்

காண‍அழ கென்றன்

கதுப்பு! 3

புல்பூத்தாற் போலேஎன்

பூனை முடிபூத்துக்

கள்வார்க்கும் பேரழகைக்

கண்டாலோ – அல்வார்த்த

காரிருள் கூந்தல்

கவிழ்ந்தே மனம்நாணும்;

ஊரிலெனைப் போல்யார்தான்

உண்டு!? 4

நாற்றை முடிதல்போல்

நான்கு முடிமுடிந்து

போற்றும் படியழகாய்ப்

பூச்சூடி – நேற்றெடுத்த

கண்ணினிய போட்டோவால்

கண்நிறைய பட்டதம்மா!

கண்ணேறு நன்றாய்க்

கழி! 5

உள்ளதை வைத்தே

உளம்மகிழக் கற்றவரைத்

தொல்லைகள் என்றும்

தொடராதே; – அள்ளி

முடியத்தான் ஆசை

முடியாது போனால்

படியத்தான் சீவப்

பழகு! 6

இல்லையெனும் பேரில்

இருப்பதைப் பேணாமல்

செல்லுவதில் என்ன

சிறப்புண்டு? – நல்மகிழ்ச்சி

தன்னை அறிவதும்

தன்னிலின்பம் தேடுவதும்

அன்றிவே றில்லை

அறி! 7