புதிய நிலா!

பாலன்ன வெள்ளியதாய்; பருவக் காற்றாய்;
பழச்சுளையின் தேன்சாறாய்; பருவ மங்கைச்
சேலன்ன வீச்சுளதாய்; தெளிந்த ஊற்றாய்;
திகட்டாத பால்மழலை செப்பும் சொல்லாய்;
காலத்தை வென்றவனாம் கவியின் ராஜன்
கண்டெடுத்த புதுமைப்பெண் போல்நி மிர்ந்தே
ஞாலத்தைக் காண்பதுவாய்; நாளும் தோன்றி
நலங்காட்டும் புதியநிலா வானில் வேண்டும்!

ஏழைக்குக் கஞ்சியுமாய்; செல்வ ருக்கும்
எட்டுகிற நிம்மதியாய்; ஆளன் இல்லாச்
சேயிழைக்குத் தூதாய்நம் வாய்ம னைவாழ்
சேந்தமிழின் இனிமையுமாய்; கேட்டு வக்கும்
யாழினிய மெல்லிசையாய்; குறளோன் பண்பாய்
யாத்திட்டச் செய்யுளுமாய்; இன்பக் கொத்தாய்;
ஏழுலகும் காணாத இன்பம் தேக்கி
இளையநிலா எழுச்சிநிலா எழுதல் வேண்டும்!

நான்காணும் திசையெல்லாம் நாடி வந்து
நல்லொளியைச் சிந்திடத்தான் வேண்டும் அந்த
வான்காணும் உயரத்தில் சிந்தை மேவி
வளமார்ந்த கவிதைகள்நான் வார்க்கும் போழ்தில்
தேன்காணும் இன்சுவையை என்றன் சொல்லில்
தேக்கிடத்தான் வேண்டும்நல் வனப்பைக் காட்டிக்
கூன்காணும் பழையநிலா போலே யன்றிக்
கொள்கைநிலா கோளநிலா எழுதல் வேண்டும்!


அகரம்.அமுதா